پروفسور رنجیت کومار چاندرا نزدیک به سه دهه در دانشگاه ممریال کانادا خدمت کرد و به‌عنوان یکی از مشهورترین متخصصان تغذیه و ایمیونولوژی در جهان شناخته می‌شد. او تا ۱۲۰ روز در سال را در سفرهای علمی و شرکت در کنفرانس‌ها می‌گذراند، جایزه‌ی Order of Canada را دریافت کرد و می‌گویند که دو بار نامزد جایزه‌ی نوبل شد. به او «جواهر ممریال» می‌گفتند. او در سال ۲۰۰۱ مقاله‌ای از مطالعاتش را در مجله‌ی Nutrition چاپ کرد که در آن مدعی شده بود که مصرف مالتی‌ویتامین پتنب شده‌ی او ممکن است مشکل حافظه‌ی افراد مسن را که معمولاً پس از سن ۶۵ سالگی بروز میکند بهبود دهد. همین مقاله‌ی او که در سال ۲۰۰۰ برای مجله‌ی معروف British Medical Journal فرستاده شده بود بر اساس نظر یک متخصص آمار رد شد. این متخصص ادعا کرده بود که داده‌های مقاله کلاً ساختگی است. پس از افشای این مطلب، افراد برجسته‌ی دیگری مقالات معروف دیگر او را بررسی کردند و مدعی شدند که اصولاً ایشان هیچ‌یک از داده‌های آن مقالات را در عمل به‌دست نیاورده و آن‌ها را ساخته است. کمیته‌ی مستقلی این اتهام‌ها را تایید کرد و دکتر چاندرا به اجبار بازنشسته شد. در این بررسی‌ها معلوم شد که دکتر چاندرا ۱۲۰ حساب بانکی در چندین و چند کشور (عمدتا برای فرار از مالیات) با موجودی کل ۲ میلیون دلار داشته است. دانشگاه ممریال برای جلوگیری از لطمه‌ی فراوان به اعتبارش از عکس‌العمل جدی در مورد او صرف‌نظر کرد. او اکنون در یکی از مناطق ثروتمند‌نشین سوییس زندگی میکند.
خلاصه‌ای این داستان را در اینجا ببینید.
با تشکر از سید بشیر سجاد برای ارسال این مطالب.
