بنام خداوند هستی و هم راستی
در نطام جزا رسم است که برای هر مجرم پرونده ای دائمی تشکیل می شود. از طرفی در بسیاری از موارد استخدامی، انتخاباتی، یا اعطای بعضی از امتیازات (مثل بورس) مسئولین مربوطه از متقاضی برگ عدم سوء پیشینه طلب میکنند. در این صورت پرونده دائمی مجرمین تعیین کننده و مورد مراجعه است.
چرا چنین سنت عاقلانه و منطقی در محیط های آکادمیک جاری نشود؟ اگر هر خلاف آکادمیک دانشجو و استاد پس از رسیدگی و اثبات، صرف نظر از بخشودگی یا محازات در پرونده آکادمیک او به صورت دائمی ثبت شود، این پرونده در بسیاری از موارد حساس اعطای پست های آکادمیک، اداری یا سیاسی میتواند مورد مشورت مقامات مسئول قرار گیرد. در این صورت تصور کنید که یک مقام مسئول هنگام بررسی سابقه یک فرد برای تصدی پست متوجه شود که نامزد مربوطه در پرونده دانشچوئی اش مورد کپی کردن رساله یا مقاله دارد و به هر صورت، باتحمل یابدون تحمل مجازات، فارغ التحصیل شده است. در چنین حالتی شاید این شخص را، به عنوان مثال، به عضویت هیات ممیزه نپذیرند.
چه خوب است که در قوانین ومقررات مربوطه پیش بینی شود تا هیچ انتصاب یا انتخاب برای پست هائی که درستی، امانت و دقت لازمه انجام وظائف آن است انجام نشود مگر برگ عدم سوء پیشینه آکادمیک رویت شود. همچنین است مواردی چون انتخاب پژوهشگر نمونه، استاد نمونه یا چهره ماندگار. زیرا اگر افرادی با این سوابق خلاف با این عناوین به افکار عمومی معرفی شوند، هرچند که کارهای علمی ارزنده در پرونده خود داشته باشند، حداقل این عناوین نزد هم دانشگاهی ها ودانشجویان آنها اعتبار نخواهد داشت.
البته در نگهداری سوابق سوء آکادمیک رعایت نهایت دقت ضروری است تا آبروی افراد به میان نیاید.
