باسمه تعالی- تا کنون چند دلیل برای چاپ مقاله در مجله های کم اعتبار شنیده ام، از جمله:
1- اگر بخواهم یکی دو سال صبر کنم تا مقاله ام در یک مجله معتبر چاپ شود، دیگران آن را کشف کرده و چاپ می کنند.
2- ایده های به هم پیوسته و مرتبط زیاد دارم که در مقاله مربوط به یک ایده باید به ایده قبلی، که هنوز مقاله اش چاپ نشده، ارجاع دهم.
فکر می کنم اگر این دلیل ها واقعی باشند چاره این است که گزارش کار علمی در یک سامانه "گزارش فنی" چاپ شود که متاسفانه به صورت فراگیر در دانشگاه ها و پژوهشگاه های ما باب نشده است. به سایت هر موسسه معتبر علمی جهان که وارد شوید به راحتی می توانید گزینه Technical reports را پیدا کنید. پژوهشگران آن موسسه به محض کشف جدید یا به نتیجه قابل قبول رسیدن یک پژوهش، همزمان با ارائه یک سمینار برای همکاران و دانشجویان، آن را در قالب یک گزارش فنی به سامانه گزارش فنی موسسه می سپارند تا همگان از آن بهره مند شوند. این گزارش معمولا از مقاله مربوطه مفصل تر است و ممکن است در مقاله به آن ارجاع شود. پژوهشگر با تثبیت گزارش فنی در این سامانه نتایج پژوهش را بنام خود ثبت می کند و بدون نگرانی از طول مدت پذیرش و چاپ مقاله اش به فعالیت های خود ادامه میدهد. این گزارش های فنی مثل مقاله های چاپ شده در مجله های معتبر اعتبار دارند.
در این رابطه یادم می آید چندین سال پیش، قبل از فراگیری اینترنت، در مجله IEEE Transactions on Computers یک مقاله توضیحی (Comment Paper) چاپ شده بود که از یک مقاله دیگر (فرض کنید الف) ایراد گرفته بود که چرا مطلبی را نقل کرده و به مقاله ای که قبلا آن مطلب را ارائه کرده (فرض کنید ب) ارجاع نداده است. نویسنده مقاله الف پاسخ داده بود که قبل از چاپ مقاله ب او یک گزارش فنی در دانشگاه خودش در ژاپن به زبان ژاپنی به ثبت رسانده است که حاوی مطلب مورد اعتراض بوده است.
انتظار می رود معاونان محترم پژوهشی دانشگاه های کشور و هم چنین مسئولین ذیربط پژوهشگاه ها نسبت به ایجاد سامانه گزارش فنی (یا به طور عام گزارش علمی) اقدام کنند. حداقل از سال ها قبل از مراکزی چون سازمان پژوهش های علمی و صنعتی کشور و اخیرا از بنیاد نخبگان می توان چنین انتظار داشت (شاید هم این سامانه را داشته باشند).
